Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016, 23:45, Κινηματογράφος ΠΑΛΛΑΣ, Είσοδος ελεύθερη

Σβήσε φώτα, άναψε μηχανή, φύγαμε για την...

...Καζαμπλάνκα! Μπορεί, πρόσφατα, να κλείσαμε ένα χρόνο ζωής αλλά φαίνεται ότι τα ταξίδια μας έχουν αρχίσει να ενώνουν ένα κινηματογραφικό παζλ χωρίς σύνορα. Αυτή, άλλωστε, είναι και η μαγεία της έβδομης τέχνης: ένα ανεξάντλητο πηγάδι ιδεών που φροντίζει να βρίσκεται στη διάθεσή μας, είτε διψάμε είτε όχι. Εξάλλου, νερό σημαίνει ζωή και αν προσπαθήσουμε να διαγράψουμε το σινεμά από αυτή, το κενό μοιάζει (και είναι) δυσαναπλήρωτο. Αυτή τη φορά, μία από τις κλασσικότερες ταινίες όλων των εποχών ορίζουν τη στάση μας.

Το κοντέρ της χρονομηχανής σταματάει στις αρχές της δεκαετίας του '40, όπου, με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο προσγειωνόμαστε στην παραθαλάσσια πόλη του Μαρόκου που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του γαλλικού καθεστώτος του Βισύ, το οποίο με τη σειρά του είναι υπό την επιρροή του Άξονα. Ο Ρικ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ) είναι ο ιδιοκτήτης του πιο δημοφιλούς νυχτερινού κέντρου της πόλης και καταφέρνει να ελίσσεται έξυπνα, χάρη στον διπλωματικό και κυνικό χαρακτήρα του. Η καθημερινότητά του, όμως, αλλάζει από τη στιγμή που ξανασυναντά την αγάπη της ζωής του, Ίλσα (Ίνγκριντ Μπέργκμαν), που συνοδεύεται από τον άντρα της Βίκτορ (Πολ Χένριντ) ο οποίος είναι ο ηγέτης της τσέχικης αντίστασης και καταζητείται από τους Ναζί, που βρίσκονται στην περιοχή για να τον συλλάβουν. Μέσα από μια σειρά γεγονότων, η φυγή τους καταλήγει να εξαρτάται από τον Ρικ, ο οποίος καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις αντιμετωπίζοντας δύσκολα διλήμματα.

Ο αρχικός τίτλος της ταινίας "Everybody Comes to Rick's" δεν είναι άλλος από αυτόν του θεατρικού έργου των Μάρεϊ Μπάρνετ και Τζόαν Άλισον, του οποίου ο παραγωγός του Χόλιγουντ, Χαλ Γουόλις, εξαγόρασε έναντι 20000 δολλαρίων, αναθέτοντας στους αδελφούς Επστάιν και στον Χάουαρντ Κοτς τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη, Μάικλ Κέρτιζ. Τα Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου και Σκηνοθεσίας αποδεικνύουν την υψηλή ποιότητα της δουλειάς τους αλλά το τρίτο (και φαρμακερό) της Καλύτερης Ταινίας μας λύνει τα χέρια από το να γραφτεί άλλο ένα κείμενο με ξεκάθαρο πληροφοριακό χαρακτήρα.

Τί κάνει αυτή την ταινία ξεχωριστή και τόσο αγαπητή σε βάθος χρόνου; Η ζωντάνια που αποπνέει σε κάθε της καρέ. Τα πάντα εδώ μέσα βρίσκονται σε ισορροπία. Από το δράμα στο μελόδραμα και από την κωμωδία στο μόνιμο μυστήριο που πλανάται στην ατμόσφαιρα, το ? φαινομενικά ? απλοϊκό σενάριο κλιμακώνεται με χάρη, κάνοντας τα λεπτά, δευτερόλεπτα. Με τους πρωταγωνιστές να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων κυριολεκτικά και μεταφορικά (ο Μπόγκαρτ χρειάστηκε «εξτρά» βοήθεια για να φαίνεται ισοϋψής με την Μπέργκμαν) και τους τρίτους χαρακτήρες να θυμίζουν σε αρκετές περιπτώσεις καρικατούρες, δίνοντας έναν πολύ ευχάριστο τόνο στο δραματικής φύσεως σενάριο, το feeling της ταινίας είναι αφοπλιστικά ευχάριστο ακόμη και στις πιο κρίσιμες στιγμές της. Καθοριστικό ρόλο, τόσο στην εξέλιξη της όσο και στη διατήρηση του feeling που αναφέρθηκε, παίζει ο αρχηγός της γαλλικής αστυνομίας, Ρενό (Κλοντ Ρέινς), ο πολύπλοκος χαρακτήρας του οποίου παραλίγο να του χαρίσει το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.

Το πιάνο του Σαμ. Η εξαιρετική φωτογραφία και η νουάρ ατμόσφαιρα. Το βουρκωμένο βλέμμα της Μπέργκμαν. Ο ξεκαρδιστικός περίγυρος. Η ρεαλιστική ερμηνεία του Μπόγκαρτ, μακριά από τις υπέρ του δέοντως θεατρικές ερμηνείες που συνηθιζόταν τότε. Η γήινη αύρα που σε κάνει μέρος της ταινίας και νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μια γωνιά του μαγαζιού του Ρικ, πίνοντας κονιάκ και παρακολουθώντας τα πάντα. Η μαγεία που λέγαμε στον πρόλογο και το "As Time Goes By" να παίζει. Αυτό το Σάββατο, 16 Ιανουαρίου 2016, σας προσκαλούμε στον Κινηματογράφο Παλλάς να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Την στάση μας την καταλάβατε. Ας μην ξεχάσουμε πριν σβήσουν τα φώτα, να φωνάξουμε "play it again, Sam"!

Από τον Βασίλη Γκορόγια, μέλος της ΚΛΑΡΤ

Είσοδος ελεύθερη